into the wild

aklınızda bir yerlerden kaçıp gitme fikri varsa sakın bu filmi izlemeyin. ananız babanızı uğraştırırsınız sonra.

güzel bir film. güzel bir kitap. okuduğu kitapları, izlediği filmleri ciddiye alan bir insanın hikayesi. çekim tekniği çok güzel. kurgusu çok güzel. iç acıtıcı bir yalınlığı ve samimiliği var bu eserin. özellikle film müziklerini yapan eddie vedder birebir filmin içine girmişçesine sıcak ve samimi davranmış. (bkz: hard sun) (bkz: long night) imdb top 250 listesinde öylesine gezinirken önüme çıkmıştı bu film. tam filmsizlik çektiğim bir dönemde. izledim. son sahneyle bir acı hissettim midemde. çoktandır canım bu kadar içten yanmamıştı. çoktandır bir film ağzıma sıçmamıştı. çoktandır bir hikaye, bir kurgu bana insan olduğumu hatırlatmayı başaramamıştı. o yüzden de insanlığımı düşündüm. hayatın adaletsizliğini. uçsuz bucaksız doğayı. ve biz insanların tüm güzellikleri yok edişini. kendi arınmamızı ne zaman tamamlayabileceğimizi sordum kendime. cevap veren olmadı.

"I love not man the less, but Nature more." diye efsane bir cümleye sahiptir. İzlenmesini şiddetle tavsiye ediyorum. İzledikten sonra gaza gelip sağa sola kaçmayın.

soundtrackı da(society) en az film kadar iyidir. izlemeden ölünmemesi gerekenlerdendir.

müzikleri efsane adam eddie vedder imzalı filmdir. (bkz: eddie vedder) (bkz: pearl jam)

christopher mccandless'ın düşüncelerine saygım sonsuz ama biraz da beceriksizlikten gitmiş çocukcuğaz.

güzel roman, güzel filmdir. hikayesi anlatılan şahıs için; (bkz: christopher mccandless)

"düşüncelerimi anlatan kelimelerin git gide anlamsızlaştığını fark ettim."

--- spoiler --- mutluluk sadece paylaşıldığı zaman gerçektir. --- spoiler ---

--- spoiler ---  denizin tek hüneri şiddetli darbelerdir ve ara sırada olsa, kendini daha güçlü hissetme şansı. doğrusu, deniz hakkında fazla şey bilmem fakat burada durumun böyle olduğunu biliyorum. ve yine, hayatta güçlü olmanın çok gerekli değil fakat kendini güçlü hissetmenin önemli olduğunu, en azından bir kere bile olsa kendini tartmanın, bir kere bile olsa kendini, insanın en antik koşullarının içerisinde bulmanın, ellerinizden ve kafanızdan başka size yardım edecek bir şey olmadan kör ve sağır taşla tek başına yüzleşmenin gerektiğini, biliyorum. --- spoiler --- tavsiye edilecek filmdir, final sahnesinde ağlamama sebep olmuştur. 2007 yapımı film, christopher johnson mccandless  hayatını konu olarak işlemektedir.

ben acayip seviyorum bu filmi ya. isterseniz ergence diyin ama filmin yaşattığı özgürlük çok başka.

özgürlüğün tadı ve zorluğunu anlatan ve her izlendiğinde toplumun anasını sikeyim dedirten üstüne bir de eddie ile muhteşem hale gelen film.

bence harika bir film,ufkunuzu açıyor,özgürlüğü tadıyorsunuz ve filmdeki insanlığı görüyorsunuz,çocuğada helal olsun diplomasını ve tüm malını bırakıp sadece gitmek istediği yere gitmek istiyor,özgür olmadığımızı düşünüyor ve dediklerine katılıyorum,filmde aktarılmak istenen düşünce"bu dünya aslında hepimizin,neden doğada herşeye özgürce erişebiliyorken,para ve zevk kavgası yüzünden insanlar açlık ve sefalet çekiyor,kendimizi bir nevi bir "şehir"hapishanesine kapatıyoruz,hayat doğadadır"demek istiyor,kesin izleyin hayatınızı değiştirebilecek bir film ve gerçek olaylar tamamen.

bugüne, birkaç saat öncesine kadar izlememekte direndiğim hatta bunu anlamsızca bir inat göstergesi haline getirdiğim film. birkaç gündür ilginç tesadüflerle karşıma çıkıyor ve izlemeye karar verdim ben de. aylar öncesinde ''lütfen izle bu filmi vera. sana anlatamadığım bazı şeyler var. izle ve konuşalım.'' diyen yakın bir arkadaşımı hatırladım her sahnesinde. neden o kadar inat ettim, bomboş vakitlerimi ne ile doldurdum o ara hatırlamıyorum. ama beğendim, çok beğendim filmi. mümkün olabilseydi eğer arkadaşımla konuşmak isterdim. anlamsız bulduğum sahneleri, en çok etkilendiğim cümleleri ya da komik bulduğum karakterleri. anlatmak istediği şeyleri şimdi anlıyorum sanırım. çok üzgünüm, umarım birileri için daha pişmanlık sebebi olmaz bu film. 'inatla' tavsiye ediyorum.

allahım o nasıl muhteşem bi filmdir en en en en favorim o film, kesinlikle izleyin bişey kaybetmezsiniz

bu nasıl son böyle beynimden vurulmuşa döndüm

izlenmesi gereken müthiş filmlerden bir tanesi.helal olsun adama aq

“bence kariyer denen şey bir 20. yüzyıl icadıdır ve ben bir kariyer istemiyorum.”

bu filmi izledikten sonra ülkemizin alaskası olan erzurum'a gittim ve 1 gün durabildim izledikten sonra sakın ha gaza gelmeyin dostlar

başrolünde emile hirsch olup istisnasız izleyen herkesi etkileyen filmdir. izleğim de bende etkilenmiştim fakat ertesi gün yine allahın dağında olan okuluma gitmiştim. "düşüncelerimi anlatan kelimelerin git gide anlamsızlaştığını farkettim." “mutluluk uçsuz bucaksız ormanlardadır, bomboş sahillerdeki coşkudadır. insan elinin değmediği bir yerdedir, denizin diplerinde ve gürlemesindedir. insanları severim, ama doğayı daha çok severim…”

dün izlerken uyuya kaldığım film bugün devam edelim bakalım...

üzerimde etki bırakan filmlerdendir kendisi. tavsiye ederim izleyin. son olarak doğa güzeldir diyerek kamu spotumu da buraya bırakıyorum.

bu filmi en son eski sevgiliyle izliyoduk (3 sene önce falan) sonra kıskançlık krizi yüzünden filmi izleyemedim filmin sonunu hala bilmiyorum sadfd

geçen eddie vedder dinlerken yine aklıma geldi bi daha izledim bi kere daha izlersem siktir olup gidicem gibi geliyor kafam çok bozuk aga gerçi nereye gidicem bilmiyorum yolda tecavüz etmeseler bari

geçen sene filmden gazı alıp küçücük bi çantayla, kimseye haber vermeden, bana ulaşabilecekleri herşeyi kapatıp çıkıp gitmiştim. tabi sonra vize zamanları not ararken acısını da çektim :(((

bütün kötü anılarımın müsebbibi listesinde bu film ve müzikleri var. ağzını kırayım bu filmin.

son zamanlarda özgürlük üzerine düşünüyordum. bu filmle karşılaştım. hava soğuk. çektim yorganı açtım filmi. i̇smi çok hoşuma gitti. umarım güzeldir. edit: gerçekten efsaneydi.

özgürlük, doğa hepsi şahane ama bunların bize tabiatla birleşmenin hazzını veya mutluluğu getireceğini inanmıyorum. --- spoiler --- happiness only real when shared --- spoiler --- mesaj bu olmalı; kafanı alıp gitmek iyi hoş ama ya arkanda bıraktıkların

daha film bitmeden her şeyi bırakıp kaçıp gitmek istiyosunuz.

doğayı tanımayan insan onun içinde yok olmaya mecburdur.

i̇zledikten sonra aniden gelen ulan harbiden ne yapıyorum ben burda diye yaşamı sorgulama isteği. gerçekten etkilendim ama bu etkinin uzun sürmeyeceği gerçeği de var maalesef. sıkıcı, yoğun hayatlarımıza dönüp stres altında hayal kurmaya devam edicez n'apalım.

"mutluluk uçsuz bucaksız ormanlardadır. bomboş sahillerdeki coşkudadır. insan elinin değmediği bir yerdedir. denizin diplerinde ve gürlemesindedir. insanları severim ama doğayı daha çok severim..."

şu filmi izlediğimden beri her şeyi siktiredip dünyayı gezmek istiyorum ama yemiyor. çok pişman olacağım çok

4. mü olacak 5. mi bilemiyorum, yeniden izliyorum şu an.

nasil kafama islediyse wet n wild diye okudum hani şu makyaj markasi olan:(

Filmini izlediğim eser.arkadaşlarım çoğu kez önermesine rağmen izlememiştim.keşke daha önce izlemiş olsaydım.defalarca kez izlemelik bir film.son zamanlarda izleyip çok keyif aldığım beni etkileyen iki filmden birisi oldu. Bu arada diğeri de jokerdi.

filmi bu kadar geç keşfetmenin hüznünü yaşıyorum.. çok güzel bir filmdi. insan hayatının akılla idare edilebileceğini kabul edersek, yaşama olasılığı ortadan kalkar.

2400 entry girmişim ve bu film hakkında tek bir entry girmemişim. Oysa her yıl düzenli olarak izler aklımı karıştırmasına izin veririm. Öyle büyük seviyorum bu filmi. Hakkında konuşmakta zorlanacak kadar... Ne diyebilirim ki? Bir sürü bir sürü güzel şeyler işte. Tertemiz seviyorum. Sen olsan seni de böyle severdim. Yanına oturur, seni sonuna kadar dinler, senden sonra tüm gün anlattıklarınla kafamı meşgul eder, aklımı karıştırmana izin verir ama kimseye senden bahsetmezdim. Tek başıma severdim. Şaka şaka siktir git.

Çok güzel iki saatti. Her anında düşündüğüm, kendimi Alex' in yerine koyduğum ve bazen korktuğum bazen bir cesaret ben de mi yapsam yarın kaçayım evden yürüyerek otostopla bir şekilde Türkiye sınırlarından çıkarım diye düşünüp sonra saçmalama otur evinde uslu uslu izlemeye devam et diye konuştuğum kendi içimde çatışmalara sebep olan bir filmdi. --- spoiler --- Bence en sarsıcı yeri her şeyin nedeninin kavga, şiddet dolu, mutsuz, huzursuz, sevgisiz bir aile olmasıydı. --- spoiler --- --- spoiler --- Hayatın keyfi insan ilişkilerine bağlı değil. O sözden sonra filmi durdurdum ve düşündüm. Gerçekten öyle mi? Yalnız kalmayı, yalnızken de eğlenmeyi, mutlu olmayı öğrenmek... Sanırım hayatın anlamı biraz da burda. Kendini mutlu edebilmekte. Mutlu olmayı, mutlu bir hayat kurmayı bilmekte bunu bir şekilde az ya da çok başarabilmekte. Bir de son sahnede Alex kitaba mutluluk paylaşıldığında gerçektir yazdı bende kayış iyice koptu. Zaten kafam karışıktı tam evet hayatın anlamı burda dedim kafasına elma düşmüş Newton misali sonra yine düşünceler.... --- spoiler --- Uzun lafın kısası filmi düşünmeden izleyin özellikle de bolca düşünmek istiyorsanız

Bence çok önemli bir film. Her aşaması çok şey anlatıyor. Filmin yaklaşık olarak birbirinden bağımsız 4 akışı var bence. Kahramanın 4 safhası. Hikayenin trajediye dönüşmesi beni her seferinde kahrediyor. Çünkü film izleyicisine önce bir ufak umut veriyor. İnsanı heyecanlandırıyor ama sonra alıp yere çarpıyor. Ve bu 4 safha da ayrı bir film resmen. Sonu dahil her aşamayla ilgili ufak tefek tecrübelerim var. "Kanun Namına" isimli filmde bir replik var hani: İsmim Nazım, 32 yaşındayım. Bu şehirde doğup büyüdüm. Otomobil tamircisiyim. Bu film benim hikâyemdir. Biraz öyle.

filmin sonunda hikayenin gerçek kahramanını görünce kahrolmuştum çünkü konu hakkında hiçbir fikrim yokken oturup izlemiştim bu filmi. gerçek bir hikaye olduğunu görünce daha da etkilenmiştim. bir insanın hele de durumu iyi olan bir insanın böylesi bir karar vermesi kolay değil. ama her zaman, kısa ömrüne rağmen christopher'ın konfor yanlısı bizlerden daha gerçek bir şekilde yaşadığını düşünüyorum. bi de filmin müziklerini de ayrı severim. çünkü (bkz: eddie vedder)